Uzun uzun Tayyip analizi yapacak hiç halim yok. Dün akşam gördüğüm bir durum ilgimi çekti, onu anlatacağım sadece:

Erdoğan, akşam üzeri bir mitingde, Diyanet’le ilgili bir sürpriz açıklayacağını söylüyor. Herkes spekülasyona başlıyor. Bu “herkes” in büyük kısmı da ona küfür edenler…
Yorumlar havada uçuyor: Halifeliğini ilan edecek, Ayasofya’yı ibadete açacak, Diyanete uçak aldı vs…
Sonra, gecenin ilerleyen saatlerinde televizyonda bir söyleşide söyleyiveriyor: Diyanet İşleri Başkanı’na Mercedes tahsis etmiş. Sürpriz buymuş…

Millet hilafeti ilan etti, Ayasofya’yı cami yapıp ulufe dağıttı, cihat ilan etti, özel yapım uçaklar aldı vs vs vs bu esnada…

Bu adamla ilgili bence en ilginç olan zaten bu: Ondan nefret eden, onu beğenmeyen, onu tehlike olarak gören tayfa ağzından onu bir an olsun düşürmüyor. Adam basit, çok ciddiye bile alınmayacak bir şey söylüyor geçiyor. Ondan nefret eden tayfa öylesine bir “kilitlenme” halinde ki, bunu konuşmadan, bunun hakkında muhtemelen Tayyip’in bile aklına gelmeyecek art niyetler üretmeden rahat edemiyor.

O güzel karikatürdeki gibi, gündemden Tayyip’i çıkarsak geriye birileri için gerçekten hiçbir şey kalmayacak ve komik olan, o birileri de her gün Tayyip gitsin diye ağlayanlar..

Çok samimi yazıyorum: Danışmanları, haber sitelerinde, sosyal medyada yapılan yorumları derleme becerisine sahipse, Lost senaristleri için geçerli olan eşsiz bir kaynak Cumhurbaşkanımızın da emrindedir. Ortaya bir laf at.. Spekülasyonları incele, sonraki adıma bunlardan sentezleyeceğin bir planla yoluna devam et. Hem interaktif, hem kollektif zeka eseri…

Tabi senaryonu düşmanlarına yazdırabilme imkanına kavuşmak için önce bir imajın olmalı. Düşünsenize… Adam Diyanet’le ilgili bir haber vereceğim deyince adamlar Ayasofya’yı, Halifeliği düşünebiliyor. Tayyip ne olsa yapar gibi bir algı oluşmuş, hem de onu en beğenmeyenlerin kafasında. Bu önemli bir şey. Yuvarlak yuvarlak konuşup, 19 kere gidip 20 kere dönen kasaba politikacılarını da görmüş olan bizler için, gerçekten çok enteresan bir şey bu. Türkiye’de bir şey yapılacaksa böyle biri yapabilir. Bir şeyler yapabilmek, dürüst olmakla, entelektüel olmakla, tam da bizim gibi bir dünya görüşüne sahip olmakla olmuyor. Sanırım Mustafa Kemal Atatürk de böyle biriydi. Paldır küldür, çoğu zaman çocukça bir basitlik içinde, abartılı bir özgüveni olan ama tuhaf da bir inandırıcılığa sahip bir adamdı…

Bana sorarsanız Tayyip Erdoğan da bu durumun farkında. Konuşurken söylediklerinin vurucu aforizmalar olması, yenilikçi fikirler getirmesi falan gerekmiyor bu yüzden. Örneğin, seçilme yaşının 18 olması “geyiği”. Şu muhabbeti vapurda yanımda oturan amca yapsa “hadi len” der, hatta neşem yerindeyse adamın fikir dünyasını hafiften de bir sarsarım gemi yanaşmadan.. Ama daha iskeleden çıkmadan da unuturum bu muhabbeti. Ama Tayyip bunu söyleyince “hassiktir lan” deyip geçmiyor millet. Ciddiye alıp tartışıyor. Ve o da bunun farkında zaten.

Tüm örnekler olumsuz değil elbette. Mesela şu asgari ücret geyiği. Yok 1500 yapacağım yok 5000 yapacağım dedikleri şey. Bununla ilgili hükumetinkiler dahil, duyduğum tek mantıklı açıklamayı da olanca basitliği ve umursamazlığıyla Tayyip Erdoğan yaptı. Ki bunu ayrı bir yazıda not edeceğim.

Ben karnından konuşan adamdan bıktım arkadaş. Lider midir reis midir ondan kuşkuluyum ama böyle lambır lumbur konuşan biri bana ötekilerin hepsinden daha sempatik geliyor. Sanki hoşumuza giden şeyler söyleyenler çok farklı.