Sanki 10 sene önceymiş gibi geliyor ancak bu koronavirüs de neymiş diye kendi aramızda konuşmaya, dünyaya yayılan bir salgına dönüşür mü diye senaryolar üretmeye kabaca Şubat 2020 başlarında başladık.

Depremi, Kızılay’ı, İdlib’i falan konuşup dururken Şubat sonu gibi İran sınırının kapatılmasından söz etmeye başladık. Oradaki salgının bize sıçraması söz konusuydu. Bu sırada salgının merkezi Çin hakkında inanılması güç şeyler duyuyorduk. Ama sanki Çin bize çok uzaktı. Hatta onlar kapalı bir ülkeydiler ve zaten çok da kalabalıktılar. Çin’deki durumun özellikle ilgimi çektiğini söyleyemem. Hatırladığım kadarıyla, bu işin çok tehlikeli bir salgın olduğunu çoktan anladığımız bir zamanda henüz uçak seferleri bile durdurulmamıştı.

Mart başında İran ve İtalya gündem olmaya başladı. Ancak gündemi özenle takip eden insanlar dışında kimsenin salgının bize sıçrayabileceği gibi bir düşüncesi yoktu. Bizim kendimize has gündemimiz bizi meşgul etmeye yetiyordu. 5 Mart’ta Erdoğan ve beraberindeki bir sürü bakanın kendi ısrarlarıyla gittikleri Rusya ziyareti, orada açık bir biçimde aşağılanmaları, İdlib’de sayısını bile tam bilmediğimiz şehitlerimizin katili Rusya önündeki onursuz duruşumuz virüs salgınından çok daha öncelikli konulardı.

10 Mart 2020 Salı

Bu korona virüs güncesinde somut tarihler vermeye başlamak için 10 Mart tarihini seçtim. 10 Mart’ta artık Avrupa’da salgın çok ciddiye alınmaya başlanmıştı. Bu tarihte Erdoğan Brüksel’e AB ile mülteci konusunu konuşmaya (para pazarlığı yapmaya) gitmişti. Erdoğan, görüşmenin yapılacağı binanın önünde kendisini bekleyen hayranlarına kısa bir konuşma yaptı. Elinde bir mikrofon, yüz-iki yüz kişilik bir gruba konuştu. Grup ile Erdoğan arasında basit bir polis bariyeri vardı. Erdoğan burada korona virüse dikkat edin dedi.
Aynı gün Sağlık Bakanı Fahrettin Koca, virüsün şu anda ülkemizde olması çok büyük bir ihtimal dedi.
Son birkaç gündür sosyal medyada burada not almayacağım birkaç virüs vakası tevatürü dönmekteydi.
Akşam üzeri, yakın bir tanıdığım mesaj yazdı ve “Kapalıçarşı’dan bir esnafta korona virüsü çıkmış, ilk ağızdan aktarıyorum” dedi. Tanıdığım bu haberi dün akşam (09 Mart) aldığını söyledi. Samimiyetimize binaen kendisiyle biraz dalga geçtim.
Aynı gece, Bakan’ın gece yarısı bir toplantı yapacağı duyuruldu. Ve Bakan, Türkiye’de ilk korona virüs vakasını duyurdu.

11 Mart 2020 Çarşamba

Yaşadığımız küçük kasabada bile akşam saatlerinde marketlerde yoğunluk oluşmaya başladı. İş dönüşü girdiğim hiçbir markette kolonya bulamadım.
Bu arada dünyanın dört bir yanından stok yapma ve market boşaltma haberleri gelmeye başladı. Ayrıca borsalarda tarihi değer kayıpları ve petrol fiyatlarında tarihi düşüşler görüldü.
Türkiye’nin resmen açıkladığı korona virüs bulaşmış hasta sayısı 1
Erdoğan günler sonra gözüktü. Korona önlem paketi diye madde madde bir şeyler anlattı. Konut alımında peşinat oranı düştü, uçak biletinin kdv’sini indi, yeni konan konaklama vergisi sonbahara kadar ertelendi vs.. Ayrıca 65 yaş üstüne de kolonya ikram edecekmiş. İnsan Fransa ve Almanya’nın açıkladığı salgın önlemlerini gördükten sonra (ki Erdoğan’ın kitlesi elbette görmemiştir) bunların muhalifler tarafından uydurulmuş kara propoganda yalanları olduğunu düşünüyor. Ama yarın yavşak medyada müjde diye anlatacaklar.

12 Mart 2020 Perşembe

Uçuşların devam etmesi, dışarıdan gelenlere önlem alınmaması gibi uyuşuklukların aksine, radikal bir karar alındı ve okullar Cuma gününden itibaren tatile sokuldu. Uzmanlar bunun çok yerinde bir karar olduğunu söylediler.
Öte yandan Cuma namazı için bir şey söylenmedi. Eğer artık içimizde virüslü insanlar dolaşıyorlarsa önlem amaçlı olarak cuma namazının iptal edilmesi gerektiğini düşünmek için uzman olmaya gerek yok. Ama nedense böyle bir şey yapmadılar.
Bu arada biz kendi çapımızda ufak ufak stok yapmaya başladık. Ofise gidip gitmeme konusunda kararsızdım ancak müşteri geleceği için mecburen gittim.

13 Mart 2020 Cuma

Bir çok Avrupa ülkesine uçuşların durdurulacağı duyuruldu. Uzmanlar bunun geç kalınmış bir hamle olduğunu söylediler.
İşe gitmedim. Cuma namazı cemaatle kılındı. Hutbede “kalabalık yerlerden uzak durun” demişler. Büyükbabamı aradım ve Cuma’ya gitmemesi için dil döktüm. Bir şey yok ki dedi. Ama yine de “belki gitmem” dedi. Sonradan gittiğini öğrendim.
Bu arada yazışmalarıma bakınca hayret ederek görüyorum ki, hâla virüsü o kadar da ciddiye almıyormuşuz. Epey bir dalga geçen, abartılıyor diyen, bir şey çıkmayacak diyen arkadaş varmış. Konuşmalardan birinde bir arkadaşa bugün İtalya’da 250 kişi ölmüş yazmışım.
Bu arada dünyadaki ekonomik çalkantı ve bizdeki dolar kuru yükselişi devam etti.
Bakan yine gece çıktı ve vaka sayısını 5 olarak açıkladı.

14 Mart 2020 Cumartesi

Amerika’da durumun kötüye gittiği ve devletin olayı pek ciddiye almadığı ortaya çıktı. Avrupa’da ise salgın giderek yaygınlaşıyor. Merkel bugün ya da daha önce “Alman halkının %70’i virüse yakalanacak” dedi ve bu nedense bize çok şok edici geldi.
Francois Balloux diye birinin yazılarını okudum. Adam bulaşıcı hastalıklar üstüne çalışan bir hesaplamalı sistem biyoloğu. Koronavirüs hakkında yazdığı öngörüler benim için şok ediciydi. Sanırım bu işin ne kadar ciddi olduğunu ilk bugün anladım.
Ayrıca bugün semt pazarına çıktım. Hayat normal gibiydi. İnsanların çoğu için koronavirüs maç muhabbeti gibi bir espri konusuydu.
Bu arada, sosyal medyaya umreden dönenlerle ilgili bazı iddialar düştü. Ankara-Samsun uçağındaki bir yolcunun anlattıkları inanılmaz. Umreden dönen kafileler yurda yayılıyorlar ve hasta oldukları iddia ediliyor.
Bakan bu geceki toplantısında vaka sayısını 6 olarak duyurdu.

15 Mart 2020 Pazar

Herkes Arabistan’dan gelen umrecileri konuşmaya başladı. Son gelen umre kafilesi karantinaya alındı.
Müsiad Kocaeli şubesi umreden dönenlerle hoşgeldin toplantısı yapmış ve bunu twitter hesaplarından paylaşıyorlar. Bir iki gün sonra paylaşımı kaldırdılar.
Birkaç AKP’li milletvekilinin ve önde geleninin umreye gittik geldik paylaşımları yaptıkları ortaya çıktı. Hepsi aynı anda paylaşımlarını kaldırdılar. Karantina olayının tıraş olduğunu düşünüyorum.
İtalya’da bugün 368 kişi ölmüş. Bizim onlar gibi olacağımızı söylüyorlar.
Migros’tan sağlam bir alışveriş yaptım. Marketler yoğun ancak genel olarak aradığını bulabiliyorsun. İnsanlar alışveriş yapsalar da raflar yenileniyor.
Bu iş hep böyle mi olacak? Bakan gece yarısı çıkıp önden biraz geyik yapıp arada da vaka sayısı mı açıklayacak? Yine gece çıktı ve vaka sayısı 18 oldu dedi.

16 Mart 2020 Pazartesi

Bu sabah işe gitmek için gemiye bindim ve içerisi kalabalık olduğu için üst katta açıkta oturdum. Hava çok soğuktu. Zaten biraz hasta gibiydim ve ofise gittiğimde epey kötü oldum. Akşamı zor edip döndüm. Artık işe gitmenin tehlikeli olduğunu düşünüyorum. Zaten herkes karantinayı konuşuyor. Öğrenci yurtlarının gece yarısı verilen bir emirle boşaltılıp apar topar umreden gelenlerin yurtlara yerleştirildiklerini görüyoruz.
Öte yandan, yurtlardan kaçan ya da kaçmaya çalışan umreci görüntüleri de gelmeye devam ediyor.
“Tiyatro, sinema, gösteri merkezi, konser salonu, nişan/düğün salonu, çalgılı/müzikli lokanta/kafe, gazino, birahane, taverna, kahvehane, kıraathane, kafeterya, kır bahçesi, nargile salonu, nargile kafe, internet salonu, internet kafe, her türlü oyun salonları, her türlü kapalı çocuk oyun alanları (AVM ve lokanta içindekiler dahil), çay bahçesi, dernek lokalleri, lunapark, yüzme havuzu, hamam, sauna, kaplıca, masaj salonu, SPA ve spor merkezlerinin faaliyetleri geçici bir süreliğine bugün saat 24:00 itibariyle durdurulacak.”
Ancak, AVM’ler hâla açık ve futbol müsabakaları iptal edilmedi.
Tayvan sağlık bakanı 4-13 Mart tarihleri arasında Türkiye’de olan 15 kişilik Tayvanlı turist grubunun 9 tanesinde korona virüsünün çıktığını söylüyor.
Artık ülkenin dört bir yanında virüsün kol gezdiğini tahmin etmek zor değil. Enfekte insan sayısının çok olduğu ama test yapılmadığı konuşuluyor.
Bu arada bana ilk vakanın haberini veren tanıdık ilk ölümün gerçekleştiğini de söyledi. Ancak bu bugün teyit edilmedi.
Diyanet cemaatle namaza ara vermiş fakat camiler açık olacakmış, isteyen gidip namaz kılabilecek.
Bakan vaka sayısının 47 olduğunu söyledi.

17 Mart 2020 Salı

Evden hiç çıkmadım. Karım, yakındaki semt pazarına gitti. Son kez pazar alışverişi yaptık. Ayrıca marketten de bir şeyler aldı. Marketlerde hâlâ hemen hemen herşey bulunuyor. Ancak oldukça yoğun bir ortam var. Artık girip çıkmayı bırakmamız lazım.
Umrecilerin KYK yurtları için “burası ahır gibi” diye isyan etmelerinin videoları çıktı. Arabın havlu sarılmış taşının etrafında dönmek için para saçan şerefsizlerin gariban öğrencilerin kaldıkları yurtları beğenmemesi tarihe düşülecek bir not.
Ayrıca, karantinadan çıkacağız diye eylem yapan hacılardan polisin yüzüne tükürenler olduğu da iddia edildi (ben hastaysam sen de hasta ol).
Benim açımdan önemli bir olay da, ilk vakayı haber veren tanıdığın söz ettiği Kapalıçarşı detayı gün yüzüne çıktı. Tam korumalı kıyafetlerle çarşıyı dolaşan görevliler esnafa ateşiniz var mı diye anket yapıp almaları gereken tedbirleri anlatırken “biliyorsunuz ilk vaka buradan çıktı” diyorlar. Esnaf da her zamanki puşt bakışlarıyla görevliyi kesiyor. Açıkçası ben bugün, çok yakında artık gizlenemeyecek bir vaka patlaması olacağını düşünmeye başladım.
Bugün Eski Kara Kuvvetleri Komutanı Aytaç Yalman Paşa’nın koronavirüs sebebiyle öldüğü haberini okudum. Bununla ilgili resmi bir ayrıntı yok. Hatta henüz ölüm ilanı bile yapılmadı.
Bakan geceki toplantısında vaka sayısını 98 olarak açıkladı ve ilk kaybımızı verdik dedi.

18 Mart 2020 Çarşamba

Arabayla ofise gittim, almam gereken son bir iki şeyi aldım. Oradan köye gittim ve biraz erzak aldım. Anneme de bir şeyler götürdüm. Eve bile girmedim. Annemle bahçede iki metre mesafeden ayak üstü konuştuk.
Arabanın deposunu doldurdum. Benzincide Rebul kolonyası bulmam güzel bir sürpriz oldu. Herkes normal hayatını sürdürüyor, yalnızca dışarısı birazcık daha sakin, hepsi bu. Akşam hava bozdu.
Bu arada ölüm haberine dair anlamadığım şeyler var. Biz birkaç gün önce duymuştuk fakat Bakan’ın bahsettiği vaka başka biriymiş. Kısa sürede bu kişinin Beyoğlu’nda eczanesi olan biri olduğu, adamın doktor olan oğlunun yurt dışından getirttiği tahlil kiti ile corona tanısını kendilerinin koyduğunu öğrendik.
Artık birilerinin yumuşak üslubunu beğendiği Sağlık Bakanı’nın hiç de şeffaf olmadığını kesin biçimde anlamış olduk.
Ankara Üniversitesine görevli bir kadın doktorun sağlık görevlilerine verdiği bir kişisel korunma brifinginin gizli çekim görüntüleri yayıldı. Videoda doktor hanım, “başta iyi gidiyorduk ama bu umre işi yüzünden iş çığrından çıktı, artık binli sayılardan söz ediyoruz” diyor.
Bakan bu geceki toplantısında vaka sayısının 191 olduğunu söyledi ve ölü sayısının 2 olduğunu açıkladı.

19 Mart 2020 Perşembe

Artık tam karantina durumundayız. Bugün eve damacana ve pet şişe su söyledim. Damacanayı içeri almadan önce izopropil alkol ile güzelce sildim. Pet şişelerin de poşetlerini bıçakla kesip şişeleri öyle içeri aldım. Bir süreliğine, dışarıdan son aldığımız şey bu olabilir.
Dün konuşması sızdırılan kadın doktorun adı sanı belli oldu. Ankara Üniversitesi kadının savunmasını almış ve bunu basın açıklaması diye duyurmuş. Kadının söylediklerinden hiçbirinin yalanlanmadığını ama açıklamaların halkı korkutması dolayısı ile bir savunma alındığı anlaşılıyor. Durum bence doktorun söz ettiğinden bile beter.
Son iki-üç gündür “Singapur ya da Güney Kore gibi ilerleyişi baskılayamayacağımızı anladık, bari İtalya gibi olmayalım” düşüncesi hakimdi. Ancak şu ana kadarki gidişat İtalya’nın benzer dönemine göre daha kötü gözüküyor.
Bugün gün içinde Aytaç Yalman’ın vefatının koronavirüs sebebiyle olduğu resmen duyuruldu. Bakan gece vaka sayısını 359 ve ölü sayısını 4 olarak açıkladı.

20 Mart 2020 Cuma

Bugün sabah hava kapalıydı, hatta yağmur çiseledi. Sonra öğleden sonra hava tamamen açtı ve güneş tüm gücüyle parladı. Ve herhangi bir cuma öğleden sonrasında sahile çıkabilecek kadar insan çıktı yine dışarı. Evin dışarı bakan penceresi olmayan tek odası benim çalışma odam. Oradan çıkıp akşam güneşinin vurduğu, sahile bakan salona çıkınca “lan acaba bu karantina işinde yanlış yapan biz miyiz yoksa” diye düşünmeden edemedim. Güneşi gören sahile akın etmiş. Akşam üzeri araba trafiği de epey arttı. İnsanlar bu işi kesinlikle ciddiye almıyorlar.
Gece de asker uğurlama konvoyları geçti evin önünden. İnternette, Ankara, İstanbul ve Konya otogarlarından inanılmaz asker uğurlama görüntüleri gördüm. Böyle toplu “gösteriler” sonrası bu salakların askere gitmesi iki hafta sonra bir ulusal güvenlik sorununa dönüşebilir mi? Hiç ihtimali yok diyebilecek var mı?
Gece bir haber çıktı: Devlet belli özellikleri karşılayan özel hastanelerin yönetimini devralıyormuş. Ayrıca acil servisler için de hazırlıklar yapılacakmış.
Taksiciler İstanbul’da eylem yapmışlar. Müşterimiz azaldı diye. Sarı teröristler yine şaşırtmadılar anlayacağın.

Akşam İtalya’daki günlük bilanço açıklandı. 627 kişi ölmüş. Boğazım düğümlendi görünce. Bu gerçekten inanması güç bir sayı.
Sonra, âdet olduğu üzere gece yarısı bizdeki sayılar açıklandı. Vaka sayısı 670 ve ölü sayısı da 9 olmuş.

21 Mart 2020 Cumartesi

Sabah kahvaltıdan sonra dışarı çıktık. Umay scooter’ıyla hız denemeleri yaptı biz de annesiyle yanında koştuk. Etrafta pek insan yoktu. Hava güneşli ama soğuk. Denk geldiğimiz bir kaç kişi buralarda oturan her zamanki tipler.
Öğleden sonra herhangi bir güneşli cumartesi gününde göreceğimiz şeyleri görmeye devam ettik. İstanbul’da mesire alanlarının girişlerinde araç kuyrukları, sahillerde o bildik kalabalıklar.. “Güneşli havayı fırsat bilen vatandaşlar sahillere akın etti” yani.
Diğer taraftan yolu hastaneye düşmüş herkes hastanelerin ya kapatıldığını, ya ağzına kadar korona şüphelisi dolu olduğunu ya da kaos olduğunu anlatıyor.

Akşam, 65 yaş üzerine sokağa çıkma yasağı getirildiğini duyurdular. Bunun için şu güneşli cumartesi hatta cuma gününün geçmesini beklemek aptallıkla açıklanabilecek bir şey değil. TV ve sosyal medyaya bakınca bu iş sanki 65 yaş üstünün sorunuymuş gibi bir kamuoyu yönlendirmesine girişildiğini görebiliyorum. Belediyeler bankları söküyor, yaşlı ihbar hatları açılıyor, indirimli yolculuklar iptal ediliyor vs. 65+ insanlar sokağa çıkmazsa salgının kontrol altına alınacağı gibi bir kamuoyu oluşturmaya çalışıyorlar. Oysa bizden 2 hafta kadar ileride olan ülkeler artık tamamen sokağa çıkma ve alan tecriti aşamasına geçmiş haldeler. “Şimdilik” 65 yaş üstüyle uğraşarak önlem alıyor gözükmek sadece aptallıktan yapılan bir şey değil: Herkesi eve kapatırlarsa, bunu yapan diğer ülkelerdeki gibi, fatura ödemelerine ve maaş katkılarına mecbur kalacaklar. Böyle tedbirlere ayrılacak bir kaynağımız var mı bilmiyorum ancak olsa bile bizim bunu tercih etmeyeceğimizden eminim. Dünyanın en kapitalist ülkelerinden biri Türkiye. Günlük çalışıp yiyen insanların ekonomik kırılganlığına sahibiz. Günlük vergi toplamamız lazım. Bu yüzden, toplu taşımayı durdurmuyoruz, sokağa çıkma yasağı getirmiyoruz, son ana kadar hava taşımacılığını durdurmuyoruz, Avrupa’da futbolu en son iptal eden biziz, AVM’leri bile kapatmıyoruz. Çünkü insanlar dışarı çıkıp vergi ödemezlerse devasa kutsal devletimiz aç kalır.

22 Mart 2020 – Pazar

Dünün aynısı bir gün. Biz evden dışarı adımımızı bile atmadık ama evimizin önünden yine yüzlerce insan geçti durdu. Yalandan bir 65 yaş üstüne dışarı çıkma yasağı muhabbeti var yalnızca. Bugün dışarıyı seyretmek için pencerenin önünde durduğum her seferde birden çok ihtiyar gördüm, evin önünden geçen.
Dünyanın dört bir yanından sokağa çıkma yasağı haberleri geliyor. Normal dünya bu işi kesinlikle ciddiye alıyor. Bizde ise, çıkmasanız daha iyi olur gibi bir durum var. Bu akılsızlığın nedeni ne diye düşününce aklıma gelen en iyi senaryo (ki iyimser olmak adına yalnızca onu not edeceğim) şu: Kısa bir süre sonra işler çok çirkinleştiğinde suçlu bugün söz dinlemeyen insanlar olacak. Çünkü ülkemizi bir milyon yıldır tek başına yöneten iktidarın, daha doğrusu tek bir kişinin asla hiçbir konuda hatası olmuş olamaz. Bizim devlet denen şeyin tek derdi bu. Daha doğrusu, başkanlık sistemi denen şeyin olayı buymuş. Daha önce çok güzel örneklerini görmüştük ama korona günlüklerinde bunu en başında not etmeden geçemem.

İnsanlar, özellikle de yaşlılar bir şekilde, daha önce görmedikleri şeylere karşı tepki üretemiyorlar. Bu günlerde yaşadığımız örnekte bu, dışarı çıkmadan duramama şeklinde tezahür ediyor. Ancak bu iş bir hafta-on gün sonra sağlık sisteminin çökmesi şeklinde bize dönecekse yapılacak olan şey devletin gücünü kullanıp buna bir şekilde engel olmak değil midir? Yemekhane ücretine gelen zammı protesto eden öğrencilere ya da dünya kadınlar günü için toplanan göstericilere karşı gösterilen kesin kararlılık niçin böyle yaşamsal bir konuda gösterilmiyor? Bu yazıyı okuyup buna alternatif yanıtı olan arkadaşların söyleyeceklerini merakla bekliyorum.

Benim yanıtım, hayatın bana öğrettiği yoldan geliyor: En makul/muhtemel yanıt en basit olandır. Kısa bir süre sonra işler kontrolden çıkacak ve şimdi yandaş/yalakaların medyalarında sürekli gösterdikleri söz dinlemeyen insanlar (yaşlılar) simgesi, yarınki felaketin sorumlusu olacak. Günlerdir niçin yaşlıları konuşuyoruz, ne zaman bu formatı yedik, bilemiyorum. Bu virüsten en büyük hasarı yaşlılar alıyor ancak virüsü her yaştan insan taşıyor. Eğer derdimiz bunun yayılımını zamana yaymak ve sağlık sistemimizin çökmesini engellemek olsaydı toplu taşımayı hemen durdurmuş olmamız gerekirdi. Ayrıca kesin bir biçimde sokağa çıkma yasağı ilan etmemiz gerekirdi. Ama dün de yazmıştım, biz insanların sokağa çıkmalarına, olan ve daha da iyisi olmayan paralarını harcamalarına göre dönen bir dünya kurmuşuz. Bundan çok kısa süreliğine bile feragat edemeyecek kadar kritik bir durumdayız. Sağa sola nizam verme, halifelik etme gibi bir iddiamız var ama belli işlerde çalışan insanlara “evinizde kalın faturanızı ödeyelim, asgari ücreti biz verelim” diyecek kadar gücümüz yok. Çünkü devlet olmanın sıfırıncı gereği olan, “zor zamanda maddi yükü karşılamak” koşulunu yerine getirmek için gerekli her şeyi tasarruf etmememiz gereken itibarımıza harcamışız. Belli bir zeka seviyesini ikna etmeye odaklı bir propoganda için kamunun parasını saçmışız. Memleketin ahalisinden topladığımız vergileri, yıllar içinde kurulmuş ve büyütülmüş varlıklar, burada yazarsam başıma yok yere iş alacağım bir kriminal zenginleşme çetesine mama etmişiz. Yetmemiş, geleceğe borçlanmışız, haraç taahhüdüne girmişiz. Millete evden çıkmayın diye samimiyetsiz mesajlar verenler geçiş garantili köprüler, yolcu garantili havayolları “yaptırmış”. Bunlara uçurulacak garanti paralar, hastanelerde hayatını tehlikeye atan çalışanların ekipmanlarından kısılacak. Bugün Cerrahpaşa Tıp Fakültesi’nin ihtiyaç listesi ve bunların alımı için açılan yardım hesabının IBAN numaraları yayınlandı.

Yarım ağızla evden çıkmayın diyen yüzsüzlerin, evde durun, faturanızı biz vereceğiz, işinizi kaybetmeyeceksiniz, priminizi/maaşınızı biz ödeyeceğiz diyememesi, bu yüzden de yarın işini kaybetmemek için evden çıkması gereken milyonlarca insanın vebali kimin boynunda? Her söylenene inanan aptallların, soysuzların, yavşakların ihanetinin bedelini hep birlikte ödeyeceğiz.

Dünyanın büyük küçük bir sürü devleti yardım paketleri, radikal önlemler vs. açıklarken biz bugün koruma altındaki arazilerin madencilik turizm vs. için imara açılması üzerine bir kanunun yürürlüğe girdiği haberini aldık. Ben buna yorum yapmıyorum. Buraya kadar okuyabildiyseniz yorumu kendiniz yaparsınız. Sizden iyi anlatacak değilim.

Benim bugünkü korona notlarım bunlar. Ha, sırf kaydetmek için bugünkü vaka sayılarını da vereyim: Vaka sayısı 1236 ölüm de 30 insan olarak açıklanmış. Bugün 2950 test yapılmış. Yapılan test sayısı günden güne azalıyor. Bunun mantığını anlayabilmiş, hatta bir yorum bile yapabilmiş değilim. En son baktığımda bugün Amerika’da 14000 kadar yeni tanı konmuştu. Bir günde kaç test yapıldığını siz düşünün. Bugün daha fazla yorum yapmak istemiyorum. Merkel’in kendisine aşı yapan doktorun pozitif çıkması üzerine kendini karantinaya alması da son notum olsun.

23 Mart 2020 – Pazartesi

Günler birbirinin aynısı olmaya başlıyor. Evde olmak zorunlu olunca sıkıcı olabiliyor. Evden çalışmaya oldukça alışık biri olmama rağmen ilk günler pek işe odaklanamıyordum. Son iki gündür verimli çalışabilmeye başladım. İlginci, yavaş yavaş müşteriler de artık eve kapanmanın ve evden bir şeylere devam etmeye çalışmanın istisnai bir durum olmadığını anlamaya başladılar.

Her ezan okunduktan sonra müezzin “evlerinizde kalın, bu çok önemli” gibisinden şeyler söylüyor. Ancak sayısı az olsa da bizim sahilde her daim insan ve araba var. Bugün havanın bozması ortalığı biraz daha tenhalaştırdı ama yine de epey insan dışarıda dolaşıyor.

Dün yazdığım şeyi bugün de tekrar edebilirim: Salgının yayılmasını sanki yaşlılar sokağa çıkmazlarsa engelleyebilecekmişiz gibi aptalca bir fikre kapılmışa benziyoruz. Sokakta yaşlı gördüğünde taciz edenlere, yaşlılarla ilgili düşük zeka ürünü esprilere rastlayıp duruyorum. İnsanların çoğu neler olup bittiğinin zerrece farkında olmayan ama ilgi çekmek için sürekli kendisine sunulan tasarlanmış bilgiler üzerinden espriler yapıp gündem belirlemeye çalışan budala ergenler gibi davranıyor. Bu, manipüle edilmesi oldukça zahmetsiz bir kamuoyu.

Bugün bilim kurulu toplandı. Akşam üstü bir-iki arkadaştan sokağa çıkma yasağı çıkacağına dair fısıltılar duydum. Çok kesin konuşan arkadaşlar vardı. Kendilerine anlık olarak, bizimkilerin böyle bir şey yapmalarını beklemediğimi söyleyerek onlarla bir nevi “iddiaya girdim”.

Akşam sağlık bakanı televizyona çıkıp uzunca bir giriş edebiyatından sonra işi önlem alalım, dışarı çıkmayalım vs. nasihatlere getirince iddiayı kazanmış oldum. Sokağa çıkma yasağı getirilmemiş olmasını aslında fena bir şey değil: Birincisi, açıklanan vaka sayılarını falan bir kenara bırakırsak, gerçek durumun kontrolden çıkmadığını gösteriyor. Ben artık böyle olduğundan eminim. İkincisi, ben zaten dışarı çıkmıyorum. Birilerinin dışarıda olabilmesi hayatın normal devam etmesi sonuçta kötü bir şey değil. Üçüncüsü, bir gün dışarı çıkacaksak, bu salgının çok uzun bir zamana yayılmadan ama sağlık sistemini de çökertecek kadar kısa bir sürede de patlamadan olabilecek herkese bulaşması kendini iyi koruyabilenler için bir avantaj.

İtalya’da dün ölüm sayısı biraz azalmıştı. Bugün yine 600’ü geçmiş. Orada artık salgının zirveye ulaşması ve azalması bekleniyor. Bir yandan, benzer ülkelerdeki iki hafta sonraki gidişatı da izliyor olduğumuz için durum daha da üzücü. Çin’in onlara yaptığı tıbbi malzeme yardımını, nakliyatı sırasında Polonya ve Çekya çalmış. Avrupa ideali dedikleri şey güçlü bir Almanya’dan başka bir şey değil.

Bugün biraz yabancı haber kanallarını izledik. Epeydir haber kanalı izlemediğimi fark edip biraz hüzünlendim. Gördüğüm kadarıyla Amerika’da durum hızla kötüleşiyor. Adamların vaka sayısında resmen patlama oldu. İspanya Fransa Belçika ve Yunanistan’da sokağa çıkma yasağı var. Almanya’da kısmen var. Merkel kendini karantinaya almış (doktorunda korona çıkmış). Bu işin getireceği ekonomik yıkım nasıl olacak, neleri değiştirecek göreceğiz.

Bugün 293 yeni tanı konduğu ve 7 kişinin öldüğü açıklandı. Son iki gündür yapılan test sayısı azalıyordu. Bugün 3672 testle neredeyse dünün iki katı kadar test yapılmış. 80 milyonluk ülkede yalnızca bu kadar şüpheli varsa durum aslında bizim düşündüğümüz kadar kötü değil demektir ve böyle olmasını umarım. Bakan Çin’den hızlı test kitleri geldiğini, sayının belirtilmeyen bir tarihte bir milyona çıkacağını anlattı. Ayrıca Çin’de denenen bazı ilaçları da getirdiklerini ve durumu ağır seyreden vakalarda deneneceğini anlattı. Yerli ve milli solunum cihazımızı yapıyormuşuz. Yerli uçak, araba vs. saçmalıklarından sonra böyle mantıklı bir yerli üretim çabası görmek de güzel. En hoşuma giden de, aşı için çalışmalar yaptıklarını ve üniversite ve enstitülerin aşı çalışmalarını desteklediklerini anlattı. Bunlar güzel gelişmeler. Zaman geçtikçe insanların makul önlemleri bulacaklarına inanıyorum. Fakat işte o zaman yeterli mi onu göreceğiz. Hastalığın ilerleme süresi hakkında öğrendiklerimize bakarak bu hafta içi yayılımla ilgili bir fikrimiz olur diyordum. Şu anki durum çok kötü durmuyor. Umarım ki bu derdi başından aşkın ülke bu belayı çok yara almadan atlatır.

24 Mart 2020 – Salı

Bugün camiden ezan saati dışında da “dışarı çıkmamanız sağlığınız için iyidir” türü bir uyarı yapıldı. Komik olan, uyarının yapıldığı caminin dibinde semt pazarı kurulmuş olması ve bu pazara bir sürü insanın gelmiş olması. Bizimkilerin ısrarla “evden çıkmasanız daha iyi” derken normal hayatın akışına bir müdahalede bulunmamaları gerçekten de ilginç.

Tekrar yazmam gerek, sanki 65 yaş üstü insanlar eve kapatılırsa bu iş çözülecekmiş gibi bir hava yaratıldı. Sokaklarda yaşlılara saldıran, taciz eden insanlar türedi. Bu insanlar kendilerine “dayatılan” gündeme niye bu kadar çılgınca atlıyorlar anlamıyorum.

Bir diğer mesele de “maske” meselesi. Koskoca Türkiye’de koruyucu tıbbi maske ve dezenfektan sıvı üretme işi meslek liselerine kalmış. Üstelik yandaş yalaka basın bunu müthiş bir başarı hikayesi gibi her haber bülteninde köpürte köpürte anlatıyor. Oysa ki okullar kapalı ve bu bildiğim kadarıyla meslek liselerini de kapsıyor.

Bugünkü bilanço açıklamasında (ki bakan geceleri tweet atıyor, öyle öğreniyoruz) bu iş resmen başladığından beriki en büyük hasta sayısı artışı duyuruldu. 343 yeni hasta var ve 7 kişi de ölmüş. Böylece resmi hasta sayımız 1872 olmuş oldu. Dünyada şu an gündem olan ülkelerdeki sayılara göre bizdeki sayılar çok büyük değil.

Bu arada, bilgiye ulaşmak söz konusu olduğunda her ayrıntıda Ortadoğu’da yaşadığımızı hissediyoruz. Amerika şu an çok hızlı bir vaka artışı ile karşı karşıya. Basit bir google araması ile şehir şehir istatistiklerin verildiği çok ayrıntılı tablolara ulaşılabiliyor. Hatta, yurt dışında bu virüs yüzünden ölen Türklerle ilgili bile çok net bilgilere hemen ulaşılabiliyor. İşin en aptalca kısmı, bizim onursuz medya dış ülkelerle ilgili çok ayrıntılı bilgiler de paylaşıyor. Bizde sorun, kendi ülkemiz hakkında bilgi almak. Televizyonda gördüğüm pek çok dünya haberini izlerken “ulan bu iş bizde olsa böyle verirler miydi” diye sormadan edemiyorum. Cevabı çok net belli bir soru bu.

25 Mart 2020 – Çarşamba

Birbirinin aynısı günlerdeyiz. “Sakın dışarı çıkmayın ama işe gitmeniz konusuna biz karışmayız” tıraşı devam ediyor. Koskoca devlet, herkesin kişisel ekonomisinin en büyük ortağı devlet, ücretli kesimi patronunun insafıyla başbaşa bırakıyor. Bir de “kendi OHAL’ini ilan et” gibi saçma sapan bir laf uydurmuşlar, söyleyip duruyorlar. Erdoğan’dan Bakanlara kadar, TV’ye çıkan herkes de evde kal Türkiye diyor. Sanırım devletimiz bize genel bir grev çağrısı yapıyor. 🙂

İki-üç aydır inşaat şantiyelerinde çalışan işçilerin insanlık dışı görüntülerini görüyorum. Vatandaşını, asgari ücretinden bile vergi kestiği kölesini düşünen bir devlet yemekhanede yemek yemek tehlikeli diye ekmek arası ıspanak veren mütteahite bir ne yapıyorsun derdi, değil mi?

Bugün ay başında kesilmiş trafik cezalarının ve Turkcell’in icra takiplerinin tam gaz müşterilere ulaştırılmaya devam edilmesi haberleri okudum. Buz gibi bir Mart ayı geçiriyoruz ve evde kalan insanlar dünya piyasasının üç katı fiyatına yaktıkları gazın parasını da bir şekilde ödemeliler ki dükkan dönsün, değil mi? Bir de, bankalar kredi borçlularının borçlarını sağlam faizlerle “öteliyor”larmış. Kapitalizmin en saf halini yaşıyoruz. Teşebbüs hürriyeti diye ben buna derim işte. Devlet gölge etmiyor, ondan başka ihsan da beklemiyoruz. Fakat kolonyaya zam yapan esnafa fırsatçı denmesini ya da patates soğan fiyatı yükselince deposu olan adamları terörist ilan etmelerini bu ultra neoliberal kapital felsefeye yakıştıramıyorum. Bakan maske üreticilerinin yurt dışına satmak için devlete maske vermediklerini anlatıyor iki seferdir. Bu olay üstüne kitap yazılır aslında da biz bakıp geçiyoruz. Devlet, kimse benden daha kapitalist olmayacak mı diyor nedir?

Bu akşam Eğitim Bakanı ve Sağlık Bakanı birlikte basın toplantısı yaptılar. Şiir okuma faslında “büyüklerimizi, arkadaşlarımızı telefonla arayıp hatır soralım, telefon sohbetlerin uzatalım” lafları sarf edildi. Vodafone bana sms atıyor ve kontörlü hat sahibi yakınlarıma kolayca kredi kartı ile kontör alabileceğimi müjdeliyor. Hafızam beni yanılmıyorsa ben bu müjdelenen sihiri 15 sene önce falan yapıyordum.

Yaşlılar, yaşlılara kötü davranan bir elemana huzurevine gitme cezası verilmesi, meslek liselerinde maske üretilmesi, Avrupa ve Amerika’nın süreci kötü yönetiyor olmaları bizim şerefsiz medyanın gündemiydi bugün de. Uzun uzun kobilere maaş ödemeleri kadar kredi vereceklerini, asgari ücret yardımı yapacaklarını, kamuya sağlık personeli alacaklarını (ne alakası varsa) anlatıp duruyorlar. O kadar uzun anlatıyorlar ki insan şüpheleniyor.

26 Mart 2020 Perşembe

Bugün bir haftadan sonra dışarı çıktım. Yollar pek tenha sayılmaz. Marketler de öyle. Virüsün çok ciddi bir şey olmadığını düşünen pek çok insan olduğunu görüyorum. Dışarıya çıkmak tek başına en tehlikeli şey olmayabilir ancak markete gitmek kesinlikle öyle bence. Gerçi şu sıralar en tehlikeli şey bir sağlık kurumuna gitmektir diye düşünüyorum.

Kişisel olarak artık sosyal medyayı daha az takip etmeye ve daha çok uyumaya karar verdim. Bu virüsten kendimizi korumamız uzun vadede imkansız. Bari geldiğinde onu hak ettiği şekilde karşılayacak güçte olalım. Dün dışarı çıkarken kafamda bira almak vardı ama bu düşüncelerle bundan vazgeçtim.

Bugün, diğer günlerden çok da farklı değil. Ama not edilmeye değer bir şey var. Birincisi; Kanal İstanbul projesinin ilk ihalesinin BUGÜN yapılmış olması. Bu günlerden geriye kalacak şeylerden biri kesinlikle 26 Mart 2020 günü çekilmiş şu fotoğraf olacak:

Kasabın et derdinde olması durumunun en uç örneklerinden biri olarak şu foto gelecekte bu günlerden söz edilirken hatırlanmalı bence.

Kasabın et derdinde olmasına başka bir örnek daha verelim. Bildiğim kadarıyla inşaat şantiyelerinde ve tersanelerde işçiler aynı pis düzenle çalışmaya devam ediyorlar. Bununla ilgili, normal zamanda bile kabul edilmeyecek görüntüler görmeye devam ediyoruz. Üç kuruşa can güvencesi olmadan çalışan İstanbul’da bir şantiyede, yemekhanenin pisliği pisliği çok kişinin gündemine düşünce ekmek arası vermeye başlamışlar. Namussuz herifler, ekmeğin arasına ıspanak koyup işçilere vermişler:

İşçiler solcuları sevmiyor, sermayedarlar da liberalleri. Boş kalan meydanda da, dinci popülistler ülkeyi hiç bir zorlukla karşılaşmadan iliklerine kadar sömürüyor işte. Kendi OHAL’ini ilan edemeyen işçi kardeşlerim de ekmek arası ıspanak yiyor.

Bugün resmi olarak tespit edilen yeni hasta sayısı 1196 olmuş. Son üç gündür her gün bir öncekinden daha fazla yeni tanı sayısı açıklanıyor. Benim İtalya’daki gidişata bakarak tahmin ettiğim zamanda, tahmin ettiğim şekilde “vaka patlaması” aşamasına gelmişiz gibi gözüküyor. Şu anda 3629 “resmi” koronavirüs hastamız var.

27 Mart 2020 – Cuma

Bugün, bana ilginç gelen bir şey ile başlayayım:
Bir takım insanın Beştepe dediği ancak normal vatandaşlar tarafından Saray olarak bilinen yerdeki büyük ve lüks camide, Cuma namazı kılınmış. Namazı Diyanet İşleri Başkanı kıldırmış. Cemaat, davet usulüyle toplanmış. Çoğu din adamıymış.

Spot ışıkları, uçan kameralı çekimler (jimmy jip), ses düzeni vs. ile epey ciddi bir prodüksiyon yapmışlar. Etrafta dolaşan haberlere göre ülkede cuma namazının bir yerde bile olsa kılınmasının zorunlu olduğuna dair bir dini görüş varmış. Bunu İskenderpaşa diye bilinen bir cemaatin adını şu an hatırlamadığım hocalarından biri söylemiş. Sonra da işte yukarıdaki gibi bir dini tören düzenlemişler.

İnsan on yıllar boyunca gözleri ve yorum yeteneği açık bir şekilde müslüman bir ülkede yaşayınca “İslam’da ruhban sınıfı yok, kul ayrımı yok” laflarının fazlasıyla çocukça iddialar olduğunu biliyor elbette. Açıkçası ben uzunca bir süredir kimin ne tür dini törenlere katıldığıyla da pek ilgilenmiyorum. Ama toplumun tamamının sağlığını ilgilendiren bir tehdidin ortasındayız. Almanya’da ikiden fazla insanın bir araya gelmesi yasaklanmış. Kimsenin şüphesi yoktur ki, bunlar cuma namazı kılınabilir dese, yüzbinlerce insan düşünmeksizin camileri de dolduracak. Böylesine hassas bir durumda, şu şovu yapmanın gereği ne idi, keşke İskenderpaşa’dan tanıdık falan olsa da sorabilsem. Vergilerimizle büyüttüğümüz deve soracak sorum zaten yok.

Din nedir, pek çok insan ondan neden uzak duruyor, onun neden bireysel alanda kalmasını istiyor, bunu bu örnek üzerinden bir kez daha yazayım: Din popülizmdir. Konunun sümerlerin antik hikayeleriyle ya da Arap mitolojisiyle falan inanın çok az ilişkisi var. Yani, dine mesafeli olan insanların çoğu dindarların sandığı gibi, onların kutsal sembollerine düşman falan değil. Gücü elinde tutanlar, neredeyse maçları bile iptal etmeyeceklerdi ama futbol kurumsallaşmış dinden daha yeni bir zımbırtı olduğu için onun ikna ediciliği daha çabuk tükendi.

Bu akşam, bilim kurulu toplantısı sonrasında Sağlık Bakanı bir basın toplantısı daha yaptı. Anlattıklarını tek tek yazmak yerine anladığımı not edeyim: Bilim kurulu (ve galiba Sağlık Bakanı da) toplu taşımanın iptal edilmesini ve zorunlu karantinaya geçilmesini istiyor. Ancak bu konuda karar verme yetkileri yok. Sağlık Bakanı ısrarlı sorulara cevaben gerekli açıklamayı Cumhurbaşkanı yapacak deyip lafı kesti.

Sonra akşam Erdoğan çıktı. “Gönüllü karantina” diye bir şey uydurmuşlar, ondan dem vuran bir yazı okudu. Kendi OHAL’ini ilan etme saçmalığından biraz daha mantıklı olsa da pazartesi işine gitmeye mecbur olan insanlara başınızın çaresine bakın demeye devam ediyor devletimiz işte. Şehirlerarası otobüs yolculuklarının izne tabi olacağını, piknik yerlerine ve sahile çıkmanın haftasonları yasak olacağını söyledi. Bunlar güzel, hiç yoktan iyi ama bence yumuşak önlemler. Sayılara bakınca biz kötü bir yere doğru gidiyoruz gibime geliyor.

Bu arada karantinaya alınan bölgelerin haberleri gelmeye başladı. Bildiğimiz yerler Rize, Adıyaman ve Van’dan belde ve köyler..

29 Mart 2020 Pazar

Memleketin başka yerlerinden de karantina haberleri gelmeye devam ediyor. TV’yi açtığımda Yozgat’ın kırsalında bir köyün girişini tutmuş jandarmaları gösteriyorlardı. Haberini yapmalarına izin verilmesi de bize bir şeyler anlatıyor. Bunlar bence olumlu tepkiler.

Camilerden, her ezan sonrası dışarı çıkmayın diye anons yapıyorlardı ya. Buna şimdi akşamları bir de dua okuma eklendi. Yatsı ezanı sonrasında hoparlörden bağırarak dualar okuyorlar. Arada salavatlar falan da getiriyorlar. Ne dendiğini elbette anlamıyorum ama gerçekten moral bozucu hatta ürkütücü bir şey bu. Türkiye’de tahmin edemeyeceğiniz kadar çok köy ve mahalleye hoparlörlü satıcı araba girmesi yasaktır. Ama cami hoparlörleri dört bir yandadır. Çoğu zaman aynı anda birden çoğunun sesini duyarsınız, yayın merkezi sistemden yapıldığı için ve ses hızı 340m/s gibi bir değer olduğu için ve birkaç on milisaniyelik farkla aynı sesi duymak oldukça rahatsız edici olduğu için, bu ses karmaşası bazen işkence gibi olabilir. İşin bu yanını bir kenara koysak bile, koskoca devletin hoparlörden dua okutması insanda çaresiz kalındığı hissi uyandırıyor. Bizde “işi duaya kalmak” diye çok çok güzel bir deyim vardır. Akla bu geliyor.

Diyanet işleri, üstüne sanki dalga geçer gibi, “daha çok hafız almalıyız, alacağız” diye açıklama yapmış. Alacağız dediği adamların maliyetini biz karşılayacak olduğumuz için bu soruyu sormak zorundayım: Daha çok adam bilmediğimiz bir dilde tekerlemeler bağırırsa daha mı iyi olacağız?

Kısaca, korona ile mücadelemizin bir ayağı bu. Mücadelemizin ilaç ve aşı geliştirme ayağı da var ve bu şekilde olumlu sonuçlar alındığına dair örneklerin haberleri geliyor. Sosyal medyada bir akademisyenin ekibimi tebrik ediyorum diye yaptığı bir paylaşımı gördüm. Buradan eninde sonunda bir sonuç çıkacağını düşünüyorum. Yurt dışından da, ümit vaadeden ilaç geliştirme çalışmaları yapıldığı haber ediliyor.

30 Mart 2020 Pazartesi

Cumartesi akşam üzeri başlayan yağmur gece ve tüm pazar günü boyunca hemen hemen aralıksız sürdü. Arabayla tek tük geçenler oluyor ama sahilde pek insan görmüyorum artık. Bu arada, ülkemizdeki hasta sayısı hızla yükseliyor. Geçen hafta ortası için tahmin ettiğim şey hafta sonu görülmeye başlandı: 100 hastanın görülmeye başlamasından sonra geçen 10 günde dünyanın en yüksek vaka sayılarını açıklıyoruz.

Bu kesin bir felakete gidiş midir bilmiyorum. İlerleme şekli bir sürü sebebe bağlı. Bizde umre kaynaklı, çok noktadan yurda girişler yüzünden vaka sayısı başta hızlı yükseldiyse, kontrol altına almamız belki daha kolay da olabilir. Üstelik bizim sağlık personeli sayımız da az değil. Bence artık bu işi ciddiye de alıyoruz. Bu hafta ümit ediyorum ki olumlu sonuçlar almaya başlayacağız.

Bugünkü yeni hasta sayısı, son 5 günün en düşük değeri. Bence bu çok güzel bir işaret:

Bu, İtalya’daki gibi bir kontrolden çıkma düzeyine ulaşmadan işi ciddiye aldığımızı ve artış hızının azalacağını gösteriyor olabilir. Üstelik son 8 gündür yaptığımız test sayısı her gün bir öncekinden fazla olduğu halde artış hızımız artmıyor. Testlerin sonucu üç gün içinde belli oluyor olsa bile biz test sayısını arttırdığımız halde vaka sayısının şiddetle artmadığını kabul edebiliriz. Bu arada, günde 11 binden fazla test yapmaya başlamamız da çok güzel bir şey. Emeği geçenlere helal olsun diyorum.

Yeni hasta sayıları bu şekilde devam ederse bir hafta ya da 10 gün kadar sonra gidişat hakkında bir fikrimiz olur diye tahmin ediyorum. Tabi burada hiç söz etmediğim bir şey, ölü sayısı ki her gün 1600-1800 kişinin eklendiği bu havuzdan kaçınılmaz biçimde bir miktar insan kaybedilecek ki bunlar kümülatif olarak gelecek maalesef. Ama şu anda acil yardım kapasitemizin sınırında değiliz ve artış hızı son 4 günkü trendi sürdürürse zaman da kazanmış oluyoruz sanırım.

Bıçak sırtındayız ve sinirimi bozan bir şey, bu işin iyiye gitmesi için gerekli parametrelerin tamamına hakim olmayışımız. Keşke şehir içi ulaşımını iptal edebilsek, keşke geçen hafta hiç kimse hiçbir şekilde dışarı çıkmamış olabilseydi. Eminim bu hafta daha da iyimser grafikler görecektik.

Bu arada, bu akşam Erdoğan çıkıp bir yardım seferberliği ilan etmiş. Ben çalışıyordum. Az önce internette şöyle bir gezinince herkesin bundan söz ettiğini gördüm. Erdoğan bir şey söylediğinde bunun hemen gündem olması, ondan körü körüne nefret eden tiplerin bile hemen onun ortaya attığı şeyin peşine düşüvermeleri, eleştirme, alaya alma yarışına girerken zeka seviyelerini belli etmeleri gerçekten canımı sıkıyor. Erdoğan’ın ise, şu siyaset işinde maddi kazançları hariç en hoşuna giden şeyin bu olduğundan eminim. Kendisinden ölümüne nefret edenleri bile resmen oynatıyor.

Yardım kampanyası hakkında ise söylenecek çok söz yok: Kasada para yoksa, ülke için böylesi kritik bir zamanda paramız nereye gitti diye tantana yapmak iş değil. Para lazımsa ahaliden istenecek, bunda yanlış bir şey yok. Kampanya, doğru organize edilebilirse iyi bir şey. Vermek istemeyen zaten vermez. 4 bira aldığında ya da arabanın deposunu doldurduğunda zaten kaç yardım sms’i atmış oluyorsun, hesap etmesini bilmiyorsan bu işlere kafa yormana da gerek yok.

31 Mart 2020 – Salı

Bugün, sabah kalkar kalkmaz akşam erken paydos etmiş olmanın vicdan azabıyla işe giriştim. Uzunca bir programda, kahvaltıdan önce yazılmış fonksiyonların yeri başkadır. Neyse işte.. Kahvaltıdan sonra, yazdıklarımı test ederken can sıkıntısıyla sosyal medyaya bir göz atayım dedim (artık daha az bakıyorum ya). Bir de ne göreyim. Bizim ahalinin derdi akşam Erdoğan’ın açıkladığı bağış hesapları olmuş. Herkes IBAN kısaltmasını cümle içinde kullanıp bir espri yapmak için bedava dağıtılan baklavaya saldırır gibi sosyal medyaya üşüşmüş.

Arada mantıklı şeyler de görmedim değil. Mesela, bağış toplamanın devletin değil, devlet dışındaki organizasyonların işi olduğunu söyleyenler haksız değiller. Devlet zaten vergi topluyor, kanun koyuyor, gerektiğinde bir şeyi zorla yaptırabiliyor. En ilginç süper gücü ise şüphesiz, o toplanan parayı zaten istediği zaman kendisinin basabiliyor olması. Devletler para basma ya da hayal ürünü değerli kağıtlar yaratma konusunda bizim bir datasheet’in çıktısını almamız ya da gereksiz test rutinleri yazmamızdan çok daha üretkenler.

Benim dün bu bağış seferberliği lakırdısını ilk duyduğumda verdiğim tepki pragmatistti: Memleket zor günler geçiriyor, üstelik bu kez bu geyik değil. Hayat eve sığar diye boş atmak ya da evde kal Türkiye diye sallamak kolay. Tüm bu kaşar reklamcı ağzıyla üretilmiş sloganlar hayatını devam ettirmek için evinden çıkmak zorunda olan insanlara hakaret etmekten farksız.

Örneğin, dün çekilmiş şu fotoğrafa bir bakalım:

Bu minibüsün içine doluşmuş ve koronavirüs vakalarının patlama yaptığı bir ilimizden patlama yapmış olduğu bir başka ilimize (ifadeler bilim kurulunun bir üyesine ait) yolculuk eden bu insanların arasında sırf gezmek olsun diye evinden çıkmış ve en güzel yıllarda, en mutlu zamanlarda bile sevimsiz olan şu hatta yolculuğa koyulmuş bir kişi bile var mıdır?

İşte bu yüzden, bu ülkenin acil durumlar için köşede hiç mi parası yoktu, böyle zamanlar için sigorta parası olarak kesilen paralar nereye gitti, hani büyük ülkeydik gibi sorgulamaları şimdilik bir kenara bırakıp organize olmaya çalışmamız gerekir diye düşünmüştüm. Çünkü önümüzde bir İtalya, bir İspanya ve belki bir ABD örneği var ve doğal afetler bizim ortadoğu usûlü siyasetimizi pek umursamaz diye düşünüyorum.

Bugün, kendine muhalif diyen ve tek bildikleri birbirlerinden gördükleri düşük zeka ürünü esprilerin kopyalarını üretmek olan anti-trollerin iban esprilerini görünce “lan bugünkü günde derdimiz bu mu” diyerek öfkelendim.

Fakat sonra, çok zaman geçmeden bir başka haber gördüm ve ağzım açık kaldı: İçişleri bakanlığı Ankara ve İstanbul belediyelerinin bağış kampanyalarını yasadışı ilan etmiş ve sıkı durun, bağış hesaplarına bloke koymuş.

Ben temelde siyasete karşı biriyim. İnsan topluluklarını yönetmenin en efektif yolu siyaset değildir. Pratikte, en azından günümüzde bunun uygulanabilirliğinin olmadığının farkındayım. O yüzden fikrimi genelde şöyle yumuşatırım: Siyasetten başka bir şey bilmeyenlerin siyaset yapmalarına karşıyım. Bugün, bunu tekrar söylemek için güzel bir gün sanırım. Tam bir sene önce “kaybedilen” belediyelerin bir gün bir şekilde yeniden “kazanılması” ümidi hepten sönmesin diye (ki bence imkansız gibi bir şey artık) onların vatandaşın yararına bir şey yapmamaları için çabalıyorlar. Ki bunu, belki de yakın tarihimizin en büyük insan kaybını yaşayacağımız bir aya girerken yapmaktan çekinmiyorlar.