Etiket arşivi: Cine5

Ulusal Coşku

Bu sözü yıllar önce duymuştum ve yeri geldikçe anlatırdım. Şimdi bir kez daha anmanın zamanı geldi:

Batı Almanya 1954 Dünya Kupası’nı kazandığında bu olay, savaştan gurur kırıcı bir yenilgiyle çıkmış Alman halkı için büyük bir coşku kaynağı olmuş. Almanlar bu zaferi “yeniden dirilişlerinin” bir göstergesi olarak düşünmüşler ve ulusal marşları savaştan beri ilk kez dünyaya açık bir şekilde çalınmış.

Ancak Hitler döneminde bu ulusal coşkuların âlâsını görmüş biri olan Alman Cumhurbaşkanı Theodor Heuss bu coşkuya pek katılmamış. Dünya kupasıyla ilgili olarak “Ben ayak ile değil kafa ile kazanılan başarılardan hoşlanırım” dediği rivayet ediliyor. Ancak, benim de güzel bir anekdot olarak arada tekrarladığım sözünü “siz vatanınızı sevmiyor musunuz?” sözüne cevaben vermiş:

“Ben karımı severdim”

demiş. Adamcağızın karısı 2 sene önce ölmüşmüş.

Cine5 diye bir şifreli kanal çıkmıştı ve hatırladığım kadarıyla bir akşam, bir büyük futbol takımımızın bir Avrupa kupası maçını yayınlıyordu. Bizim çapımıza göre zafer sayılacak bir sonuç alınmıştı ve Cine5 maçın son bilmemkaç dakikasını “şifresiz” vermişti. Kanalın şifresiz “abisi” olan kanalda maç sonrası sokağın nabzı tutuluyordu. Ve kanalın sahibi Erol Aksoy’da yanlış hatırlamıyorsam kanal binasının önünde sokaktaydı. “Zafer” kutlayan hıyarlardan biri Erol Aksoy için ölebilirim şu an gibi bir laf sarf etmişti. Bunu hiç unutmam. Sonra tabi, bu işadamımızın adını batık banka olayları sırasında duyacaktık..

Benim gözümde canlanan sahne de hep bu olacak: Ulusal coşkunluk, dandik bir maçın son birkaç dakikasını şifresiz yayınlattı diye batıkçı bir bankacı işadamına sokak ortasında kendini kurban ettirir insana… Bu, vatanı için savaşta ölmekten daha anlamsız değildir gerçekte..Bir bataklıkta düşman ateşi altında yavaş yavaş ölürsün.  Seni savaşa sokanlar birkaç gün daha iktidarda kalabilsinler diye… Ve inanın olup olacak tek sebep budur. Savaşlar para ve iktidar için yapılır ve sıradan insan için kimin iktidarda olduğu hiçbir şeyi değiştirmeyecektir. Öyleyse sıradan insanlar başkalarının iktidarı için niçin ölüme giderler?

İşte ulusal coşku böyle işlere yarar. Bu soruya cevap vermek yerine ezberlediğiniz şeyleri sıralamanızı sağlar.

İnsan karısını, çocuğunu, annesini, köpeğini, sevgilisini, memleketini, yaprak sarmasını sever… İnsan vatanını sevmez. İnsan bilmemkaç sene önce yaşamış adamları sevmez. Ne olduğunu bile bilmediği kavramları sevmez. Sevdiğine inandırılır… O ayrı…