Birkaç yıl önce Norveç’te bir adada 70 küsur çocuğu öldüren Breivik diye bir manyak vardı ya…

Eleman, PlayStation2 ‘si PS3 ile değiştirilmezse ve yeni oyunlar verilmezse açlık grevi yapacakmış…

Geçen akşam televizyonda Sırrı Süreyya Önder bir laf söyledi: Bizim yolumuzun bir tarafı kabristanlık diğer tarafı da cezaevidir dedi.

Geçen gün de sokakta yanımdan geçen parti çığırtkanı minibüsün hoparlörlerinden “öööööölürüm Türkiyem, ööööööölürüm Türkiyem…..” diye bir türkü sesi yükseliyordu.

İnancı için, doğrusu için, düşüncesi için bir şeyler feda etmeye hazır olduklarını beyan eden insanlar şu Breivik’in haberini okuyunca ne düşünür, çok merak ediyorum.

Gerçekten aydınlanma anı diye bir şey varsa o, insanın aldandığını, aldatıldığını anladığı andır. Ortalama bir insanın, aptal yerine konduğunu anlaması ne kadar sürer?

Düşünebilme özelliğimizi (her bir düşüncemiz beynimizde 160 bin km. yol kat ediyormuş bu arada) tam burada kullansak harika bir iş çıkarmış olmaz mıyız?