Gazete standının önünde iki adam ve bir kadın tartışıyorlar. Birbirini tanımayan insanların yaptıkları dünya görüşü tartışmalarından biri daha işte.. Son derece samimiyetsiz bir kibarlıkla kendisine ait olmayan fikirleri tanımadığı birine karşı savunmaya çalışmanın insanı soktuğu gülünç durumu yaşıyorlar her üçü de..

“Bunlar” diyor kadın… “Cumhuriyeti kutlamıyorlar.. Bunlar bir trenin açılışını kutluyor bugün”. Adamlardan biri bunun çok büyük bir proje olduğunu, halka hizmetin en büyük kutlama olacağını falan anlatmaya çalışıyor.. Muhafazakar bir ailenin sokakta çiftleşen köpeklerin yanından geçerken yapacağı gibi yapıp uzaklaşıyorum.. İlgilenmekle iğrenmek arasındayım…

Kadın haklı…. “Bunlar” elbette cumhuriyetten hazzediyor olamazlar.. Hizmet ediyor gibi gözüküp, Boğaz’ın altını oyuyor gibi gözüküp, aslında cumhuriyetimizin değerlerinin altını oymakla meşguller. Kadın, beyaz Türklüğünün altında yatan köylü bilgeliğiyle hissediyor muhakkak, Cumhuriyetin ilanı gününde “somut” bir şeyleri kutlamanın geçmişin ritüellerle dolu dünyasına küfür gibi bir cevap olduğunu…

Cumhuriyetin ilan edildiği gün, sultanların 150 yıllık rüyası gerçekleştiriliyor. Hem de modern bir sultan olma iddiasındaki muhafazakar bir başbakan tarafından..

“Bunlar” ın aslında iyi bir şey yapamayacakları, bunların gerici ve çağ dışı oldukları teorisi, deniz yüzeyinin 60 küsur metre altından giden Japon teknolojili bir metro hattının devreye alınmasıyla çatırdıyor.

Başbakan hamile kadınlardan söz ettiğinde veya  “diren” işçiler hakkında sert sözler sarf ettiğinde teori işlemiş oluyor. Ama dev bir ulaşım projesi devreye alındığında çok ciddi bir sıkıtı var yüzlerde…

Marmaray büyük bir proje. İstanbul’un yeniden dünyanın kavşağı olması için atılmış önemli adımlardan biri. Aynı zamanda iki kıtaya yayılmış kocaman bir kentin korkunç şehir içi ulaşım sorununa karşı da iddialı bir meydan okuma.

Bu, sadece kategorik anlamda muhalefet yapmaktan başka bir meziyeti olmayan, bir önceki seçimde belediye başkanlığına aday olup kazanamayınca partinin başına geçmiş biri için de gerçekten çok sıkıntılı bir durum olmalı. Orada gerçekten dünyanın ilgisini çeken bir şeyler yapılıyor ve sen pek fikir sahibi bile değilsin. O işi yapabilecek pozisyonda olsan o işin bütçesini vurgunlayacak 41,5 çeşit adam sana senin bile bilgin dışında siyasi destek veriyor.

Bu ruh haliyle “başbakan gemiden inen karıları dikizliyor” demiş olmasına şükretmek gerek..

Muhalefet partilerinden birinin gangster tipli bir milletvekili tünelde testler sırasında bir kaza olduğunu iddia ediyor. Bu iddia hem bakan hem de belediye başkanı tarafından yalanlansa da günü kurtarıyor..

Daha ilginç olanı ise TMMOB’dan gelen tepki. Arkadaşlar tünelin esnek yapısı dolayısıyla içine su dolacağını iddia etmişler. İddiayı açıklayan arkadaşın sıfatı bile hayli ilginç: TMMOB İstanbul İl Koordinasyon Kurulu Sekreteri. Bunların da işte böyle uzun sıfatları oluyor. Ve sıfatlarının ne işe yaradığını pek anlamadığımız bu adamlar mühendislik hakkında pek bir şey bilmiyorlar.

Bol miktarda eleştiriler Birleşik Taşımacılık Sendikası (BTS) İstanbul 1. Nolu Şube Yönetim Kurulu üyesi bir arkadaştan da geliyor. Türkiye’de bir sendikanın insan sağlığı ve güvenliği ile ilgili söz söylemesi elbette tarihe geçirilmesi gereken bir an. Ama onları biraz dinleyince insan dinlemeye devam edemiyor.

Ve meşhur gazman Yozdil, girişinde muska verseler binmem diyor. Nasıl bir psikoloji olduğunu siz düşünün.. Sonra aşırı yoğunluk yüzünden bir iki aksama olunca kısa süreli bir sevinç yaşanıyor. Ama ikinci günde o da gidiyor. Şaşkın, mutlu insanlar bir metro istasyonundan değil, binlerce yıl öncesine ait eserlerin sergilendiği bir müzede bakına bakına şehre çıkıyorlar…

Ve insanı gülümseten bir resim. CHP’nin tüp geçidi diye gösteriliyor. Bu, siyah beyaz çekilmiş bir fotoğraf.. İnsanlar ellerinde boş tüplerle tüpgaz kuyruğundalar…

Bu ülkede demokrasi olmasından tereddüt duyuyorsam bu cahil halktan korktuğumdan değil.. Muhalif olmanın şerefini iki paralık eden, bu komik adamlar yüzünden…

Bu adamların iktidardan gitmesinden korkuyorsam bunun nedeni de hizmetlerin aksamasından korkuyor olmamdan ya da dünya görüşümün iktidardan düşecek olmasından değil, gelecek olanların maddi ve manevi açlıkları ve birikmiş hırsları yüzünden yapılacak talanın yıkıcılığından korkuyor olmam!