Önce o askeri düzende yapılan bayram merasimlerini kaldırdılar.

Sonra öğrencilerin “tek tip” giyinmesi zorunluluğunu…

Şimdi de devletle yapılan resmi yazışmalarda vatandaşın yazıyı “arz ederim” diye bitirmesi “zorunluluğunu”.

Devlet de vatandaşına bir yazı yazdığında “saygılarımızla” diye bitirecekmiş.

Devletin kibar bir cümle kurmak adına olsa bile vatandaşına “saygı” duyduğunu beyan etmesi ne kadar da ilginç geliyor bu ülkenin deneyimli bir vatandaşı olarak bana!

Oysa elbette devlet denen şey vatandaşına saygı duyacak, elbette bizler komutanlarına tekmil veren askerler olmadığımıza göre derdimizi “arz etmek” zorunda olmayacağız. Elbette bu çağda insanlar farklı, özgün ve özgür düşünme yetenekleri kazanmadan aldıkları eğitimin bir anlamı olmayacağı için tektipleştirme çok aptalcaydı. Çamaşır makinesi durunca ne kadar gürültü çıkarmakta olduğunu fark etmek gibi bir şey sanırım benim yaşadığım his… 🙂