Bir zamanlar Sakıncalı Komando diye bir yazı alıntılamıştım. İrticai faaliyetleri dolayısıyla ordudan uzaklaştırılan bir subayın dramatik hikayesini anlatıyordu. Şimdi ise Mehmet Barlas’ın Sakıncalı Piyade yazısına rastladım. O hikayenin genelleştirilmiş halini anlatıyor gibiydi. Onu da burada alıntılıyorum:

Askerlik şubesinden silah altına alınma kararı çıkan her Türk erkeğinin kimliği MİT’e bildirilir.
MİT’ten gelen bilgiler onun dosyasına eklenir.
Böylece dönemin anlayışına göre “Sakıncalı piyadeler”in kimler olacağı belirlenir.
Böyle “Sakıncalı” bir arkadaşım vardı.
1970’li yıllarda üniversitede öğretim görevlisi olarak çalışırken “Solcu” diye fişlendiği için, uzak bir Anadolu köşesindeki birliğe gönderilmişti.
İlk gün kırsal kesimdeki bir tatbikatı yöneten binbaşının çadırına girip tekmil vermiş.
Binbaşı ayağa kalkıp çadırın dışında nöbet tutan askeri çağırmış, onun elinden M1 tüfeğini alıp bizim arkadaşa göstermiş ve “Bunlar Amerika’nın 2’nci Dünya Savaşı’ndan kalma antikaları; bunları bize kakaladılar” demiş.
O sırada geçen bir F-104 uçağını da eliyle işaret edip “Bunlara ‘uçan tabut’ denilir; bunları da Amerika verdi bize” diye konuşmuş.
Uzaktaki bir Sherman tankı için de “Bunu Amerikalılar Almanlara karşı kullandıktan sonra bize verdiler” yorumunu yapmış.
Bizim “Solcu” arkadaş şaşkın “Bu binbaşı da galiba solcu” diye düşünürken, binbaşı elini sahra masasına vurmuş ve bağırmış,
– Bütün bunların sebebi komünistlerdir!

İnsanın yüzünde ister istemez bir gülümseme beliriyor. Bir bakıma çocukça bir saflık bu. İnsanların hayatlarıyla oynadıklarını düşünmezseniz gerçekten hoş, çocukça bir saflık bu….